Blog - de drie erren

Starten na een vakantie geeft soms een dubbel gevoel. Aan de ene kant is de vrijheid die ik voelde tijdens mijn vrije dagen heel fijn. Doen waar je zin in hebt. Lezen, luieren, beetje fietsen of zomaar bij iemand op bezoek gaan. En toch ben ik blij dat ik weer begonnen ben met werken. De bekende gezichten zien in mijn eigen vertrouwde salon geeft een warm gevoel.

Wat maakt het werkritme dan zo prettig?

Je hersenen gedijen goed bij ritme en regelmaat. Toen de kinderen klein waren werd er ook gezegd dat je kind zich het prettigste voelt bij rust, reinheid en regelmaat. En dat is bij een volwassene niet anders. Een repeterende handeling geeft je brein rust. Je hoeft er niet al te veel bij na te denken want je weet wat er komen gaat. Dat kan zowel in het groot als in het klein erg fijn zijn voor je brein.

Je hoeft niet meer na te denken over hoe je je tanden poets. En vaak heb je een vast volgorde hoe je je aankleed. Ga maar na; eerst ondergoed, sokken, broek, hemdje, blouse of jasje. Soms is een volgorde praktisch en toch programmeer je jezelf door het zo makkelijk mogelijk te maken. Zonder nadenken gaan handelingen nou eenmaal sneller. Denken kost energie en tijd.

Weten wat je elke dag te wachten staat kan een vorm van houvast geven. En als je houdt van controle kan het je rust geven. Behalve als het dwangmatig wordt, maar dat is een uiterste. Voor mijzelf is het fijn om een combinatie te vinden van routine en verrassing. Wat vast staat op een dag is dat ik ga douchen, aankleden, eten, hond uitlaten en naar mijn werk ga. Vaak weet ik welke klanten er die dag komen. Maar hoe de dag verder gaat verlopen kan wisselend zijn. Als je te weinig uitdaging krijgt en teveel routine in een dag kan je je gaan vervelen.

Na een vakantie vind ik het heerlijk om weer in een bepaalde routine te stappen. Al heb ik wel door de rust meer ideeën gekregen om te voorkomen dat het te rustig wordt. Ik hou van een uitdaging. Om ergens naar toe te kunnen leven. Dus… onze volgende vakantie hebben we al gepland.

Warme groet,

Linda